كودك خجالتي كودك "مضطربي"ست كه باور دارد من بد هستم همه بد هستند، و اين افراد بد اگر از بدي من اگاه شوند به من اسيب مي زنند. خجالت به معني عدم حرمت نفس همراه با اضطراب مي باشد.

خيلي از ما عقيده داريم با در قرار دادن كودك در رابطه با ترس، باعث ريختن ترس كودك مي شويم. اما انچه در حقيقت مي ريزد، اعتماد كودك به ماست. كودك بي پناه، تنها ما را خداي خود ميشناسد. ما قرار است دنياي امني براي فرزندمان مهيا كنيم.

اشتباه ديگر، نفي احساس كودك است. جملاتي نظيره: اين كه ترس نداره، نترس هيچي نيست، قول ميدم هيشكي زير تختت نيست، لوس بازي در نيار، بايد شجاع باشي، بزرگ شدي نبايد بترسي... تنها به كودك اين پيام را ميدهد هيچ كسي احساسات او رو نميفهمد و يا او اشتباه احساس ميكند، بنابراين اضطراب به ترس اضافه مي شود.

تحقيق دكتر دارسيا نارويز بر روي ٦٠٠ بزرگسال نشان داد افرادى كه در كودكى به اندازه كافى در آغوش كشيده شدند در بزرگسالى از سلامت بيشتر روانى بهره مند هستند. همچنين كمتر به افسردگى دچار مي شوند و بيشتر توانايى همدلي و درك متقابل خواهند داشت. اين افراد توانايى بهترى در مواجهه با اضطراب و استرس در زندگى خود دارند. پس بهتر است بدون نگرانى فرزندتان را در آغوش بگيريد و از بغلي شدنش نترسيد.