1. این خود شما هستید که بچه‌ها را به باج گرفتن عادت می‌دهید.

اگر دوست دارید کودک خود را با پاداش دادن به انجام کارهای بهتر تشویق و ترغیب کنید، نباید به هیچ‌وجه این کار را قبل از انجام اقدام پسندیده‌ای انجام بدهید چون در این صورت به او پاداش نمی‌دهید بلکه باج می‌دهید تا کاری را که باید انجام دهد.

به علاوه، نباید برای ساکت کردن جیغ و داد و بدرفتاری فرزندتان به او باج بدهید. میتوانید پیشگیری کنید، قبل از بدرفتاری فرزندتان او را تشویق کنید!

2. از گرفتن تصمیم‌های ناگهانی و بدون برنامه‌ریزی برای درنظرگرفتن پاداش یا تشویق بپرهیزید.

شاید در آن لحظه خاص با یک تصمیم ناگهانی کارتان راه بیفتد، اما در درازمدت کودک خود را به باج گرفتن عادت می‌دهید.

مادری که سر سفره تصمیم می‌گیرد برای اینکه کودکش غذا بخورد برایش فلان اسباب‌بازی را بخرد به او یاد می‌دهد حتی برای خوردن، خوابیدن یا هر کاری که طبق روال قانونی هر خانه موظف است انجام دهد، لازم است پاداشی مطالبه کند.

3. تا می‌توانید از در نظر گرفتن پاداش‌های نقدی بپرهیزید.

پاداشهای غیر نقدی را جایگزین کنید!

پاداش شما برای این‌که کودک‌تان پس از برگشتن از مهدکودک وسایل‌اش را سر جای خود گذاشته یا لباس‌هایش را جمع کرده می‌تواند این باشد که نیم ساعت بیشتر از حد معمول هر روز تلویزیون تماشا کند، بعدازظهر که از خواب بیدار شد با شما به پارک برود و...

این نوع پاداشها، تاثیرات بهتری دارند...

4. رفتار مثبت کودک را برای مدرسه رفتن مورد توجه قرار دهید و جایزه بدهید.

به او نشان دهید که در نظر شما مدرسه رفتن کار بسیار مهم و باارزشی است و برای این کار اهمیت قائل هستند.

نباید با سختگیری سعی کنید مشکل او را یک شبه حل کنید.

هر کاری که مربوط به مدرسه رفتن است، از آماده شدن، به موقع به سرویس رسیدن و... را بدون تشویق و جایزه نگذارید.