در این اختلال، طغیان های خشم مکرر و شدید به صورت کلامی (مثل غیظ های کلامی) و /یا رفتاری آشکار می شوند (مثل پرخاشگری جسمانی به افراد یا اموال) که از نظر شدت یا مدت خیلی بی تناسب با موقعیت یا تحریک است.

طغیان های خشم به طور متوسط، سه بار یا بیشتر در هفته روی می دهند. خلق مابین طغیان های خشم در بخش عمده ای از روز، تقریباً هر روز، به طور مداوم تحریک پذیر، و برای دیگران (مثل والدین، معلمان، همسالان) قابل مشاهده است. این رفتارها منحصراً در طول دوره ی اختلال افسردگی روی نمی دهند و یا بیماری جسمانی دیگر (مثل اختلال طیف اوتیسم، اختلال استرس پس از آسیب، اختلال اضطراب جدایی، اختلال افسردگی مداوم (افسرده خویی) بهتر توجیه نمی شوند. این نشانه ها ناشی از تأثیرات فیزیولوژیکی مواد یا بیماری جسمانی یا عصبی دیگر نیستند.

“راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (۲۰۱۳)، ویراست پنجم، DSM-5^TM، انجمن روانپزشکی آمریکا، ترجمه یحیی سیدمحمدی، نشر روان(۱۳۹۳).“