مواجهه با مرگ واقعی یا تهدید به مرگ، صدمه ی جدی، یا خشونت جنسی به صورت یک (یا تعداد بیشتری از موارد زیر:

1. تجربه کردن مستقیم رویداد (رویدادهای) آسیب زا.
2. شاهد بودن رویداد (رویدادهایی) که برای دیگران رخ داده است.
3. آگاهی از اینکه رویداد (رویدادهایی) برای اعضای خانواده ی نزدیک یا دوست نزدیک روی داده است.
4. تجربه کردن مواجهه ی مکرر یا شدید با جزئیات ناگوار رویداد (رویدادهای) آسیب زا (مثلاً اولین پاسخ دهندگان جنازه های انسان را جمع می کنند؛ افسران پلیس بارها با جزئیات کودک آزاری مواجه می شوند).

نشانه های مزاحمت این اختلال می تواند به صورت خاطرات ناراحت کننده ی عود کننده، و یا رؤیا های ناراحت کننده ی مکرر که در آن ها محتوا و / یا عاطفه رؤیا با این رویداد (رویدادها) ارتباط دارد خود را نشان دهد. واکنش های تجزیه ای (مثل بازگشت به گذشته) که در آنها فرد به گونه ای احساس یا عمل می کند که گویی رویداد  (رویدادهای) آسیب زا دوباره روی می دهند. ناراحتی روانشناختی شدید یا طولانی هنگام مواجهه با نشانه های درونی یا بیرونی که نماد جنبه ای از رویداد (رویدادهای) آسیب زا هستند یا به آن شباهت دارند.

خلق منفی این اختلال به صورت ناتوانی مداوم در تجربه کردن هیجانات مثبت (مثل ناتوانی در تجزیه کردن احساسات شادی، خشنودی، یا عشقی) نمایان می گردد.

نشانه های تجزیه ای این اختلال احساس تغییر یافته ی واقعیت محیط اطراف فرد یا خودش (مثل در نظر گرفتن خود از دیدگاه دیگران، در حالت گیجی بودن، احساس کندی زمان) است و یا به صورت ناتوانی در به یاد آوردن جنبه مهمی از رویداد (رویدادهای) آسیب زا (معمولاً به علت یاد زدودگی تجزیه ای و نه عوامل دیگری همچون جراحت سر، الکل، یا داروها) خود را نشان می دهد.

نشانه های اجتناب در واقع تلاش هایی برای اجتناب کردن از خاطرات، افکار، یا احساسات مربوط به رویداد (رویدادهای) آسیب زا یا خاطرات، افکار، یا احساساتی که در ارتباط نزدیکی با این رویداد دارند. اقداماتی برای اجتناب کردن از یادآورهای بیرونی (افراد، مکان ها، گفتگوها، فعالیت ها، اشیا، موقعیت ها) که خاطرات، افکار، یا احساسات ناراحت کننده در مورد رویداد (رویدادهای) آسیب زا برانگیخته می کنند.

نشانه های برانگیختگی خود را در  اختلال خواب، رفتار تحریک پذیر و طغیان خشم، گوش به زنگی مفرط، مشکلاتی در رابطه با تمرکز، پاسخ یکه خوردن اغراق آمیز.

“راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (۲۰۱۳)، ویراست پنجم، DSM-5^TM، انجمن روانپزشکی آمریکا، ترجمه یحیی سیدمحمدی، نشر روان(۱۳۹۳).“