ایجاد نشانه های هیجانی یا رفتاری در پاسخ به عامل (عوامل) استرس زا که ظرف ۳ ماه از شروع عامل (عوامل) استرس زا روی می دهند. 

ناراحتی محسوسی که با در نظر گرفتن موقعیت بیرونی و عوامل فرهنگی که ممکن است بر شدت نشانه و جلوه ی آن تأثیر داشته باشند، با شدت عامل استرس زا بی تناسب است. اختلال قابل ملاحظه در عملکرد اجتماعی، شغلی، یا زمینه های مهم دیگر عملکرد. اختلال مرتبط با استرس، ملاک های اختلال روانی دیگر را برآورده نمی کند و صرفاً تشدید اختلال روانی از پیش موجود نیست. نشانه ها بیانگر داغدیدگی عادی نیستند. بعد از اینکه عامل استرس زا و پیامدهای آن خاتمه یافته باشند، نشانه ها به مدت بیش از ۶ ماه دیگر ادامه نمی یابند.

“راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (۲۰۱۳)، ویراست پنجم، DSM-5^TM، انجمن روانپزشکی آمریکا، ترجمه یحیی سیدمحمدی، نشر روان(۱۳۹۳).“