الگوی فراگیر بی ثباتی روابط میان فردی، خود انگاره، و عواطف و تکانش گری محسوس که در اوایل بزرگسالی شروع می شود و در زمینه های مختلف وجود دارد

به طوری که با پنج یا (تعداد بیشتری) از موارد زیر نمایان می شود:

1. تلاش های شتاب زده برای اجتناب از رها شدن واقعی یا خیالی.
2. الگوی روابط میان فردی بی ثبات و شدید که با نوسان کردن بین دو حد افراط آرمانی کردن و کوچک شمردن مشخص می شود.
3. اختلال هویت: خود انگاره یا خود پنداره که به طور محسوس و دایمی بی ثبات است.
4. تکانش گری در حداقل دو زمینه که به صورت بالقوه به خود صدمه می زند (مثل خرج کردن، آمیزش جنسی، سوء مصرف مواد، رانندگی بی پروا، پرخوری).
5. رفتار، ژست ها یا تهدیدهای خودکشی گرا یا رفتار جرح خویشتن مکرر.
6. بی ثباتی عاطفی ناشی از واکنش پذیری محسوس خلق (مثل ملال دوره ای شدید، تحریک پذیری یا اضطراب که معمولاً چند ساعت و به ندرت بیش از چند روز ادامه می یابند).
7. احساسات پوچی مزمن.
8. خشم نامناسب و شدید یا مشکل کنترل کردن خشم (مثل نشان دادن مکرر عصبانیت، خشم مداوم، کتک کاری های مکرر)
9. اندیشه پردازی پارانوئید موقتی، مرتبط با استرس یا نشانه های تجزیه ای شدید.

“راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (۲۰۱۳)، ویراست پنجم، DSM-5^TM، انجمن روانپزشکی آمریکا، ترجمه یحیی سیدمحمدی، نشر روان(۱۳۹۳).“