الگوی فراگیر دلمشغولی به نظم، کمال گرایی، و کنترل روانی و میان فردی، به قیمت انعطاف پذیری، گشودگی و کارایی که در اوایل بزرگسالی شروع می شود و در زمینه های مختلف وجود دارد،

به صورتی که با چهار (یا تعداد بیشتری) از موارد زیر نمایان می شود:

1. دلمشغولی جزئیات، مقررات، نظم، سازمان دهی، یا برنامه ها است تا حدی که نکته ی اصلی فعالیت از دست می رود.
2. کمال گرایی نشان می دهد، که در کامل کردن تکلیف اختلال ایجاد می کند (مثلاً قادر نیست پروژه ای را به اتمام برساند، زیرا معیارهای بسیار سخت گیر او برآورده نشده اند).
3. بیش از اندازه خود را وقف کار و بار آوری به استثنای فعالیت های اوقات فراغت و روابط دوستی می کند (که نیازمندی اقتصادی واضح توجیه نمی شود).
4. در مورد مسایل اخلاقی و ارزش ها خیلی وظیفه شناس، محتاط و انعطاف ناپذیر است. (با هویت فرهنگی یا مذهبی توجیه نمی شود).
5. قادر نیست چیزهای کهنه و بی ارزش را حتی وقتی آنها هیچ ارزش احساساتی ندارند، دور بریزد.
6. مایل نیست تکالیف را به دیگران محول یا با دیگران همکاری کند،مگر اینکه آنها دقیقاً از شیوه ی او در انجام دادن کارها اطاعت کنند.
7. شیوه ی خرج کردن خسیس برای خود و دیگران دارد؛ پول به صورت چیزی در نظر گرفته می شود که باید برای بلایای آتی پس انداز شود.
8. خشکی و لجاجت نشان می دهد.

“راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (۲۰۱۳)، ویراست پنجم، DSM-5^TM، انجمن روانپزشکی آمریکا، ترجمه یحیی سیدمحمدی، نشر روان(۱۳۹۳).“