جامعه کنونی ما بیش از هر زمان دیگری نیازمند دگرگونی در روش های تعلیم و تربیت ، به منظور پرورش نسلی سازنده، مستقل، آزاده و خدا جوست. لازمه چنین تحولی ، رهایی از وضع موجود است . جدایی از قالب ها و اقداماتی که هم اکنون در دستگاه تعلیم و تربیت به یک سلسله عادات و دستورالعمل های عقیم تبدیل شده است. یعنی اقدام به یک انقلاب علمی و نگرشی در مفاهیم و روش های تربیتی تا بتوان تعلیم و تربیت را از صنعت ، تجارب و اقتصاد تفکیک نمود ، یعنی ایجاد شرایط لازم برای خود آغاز گری، خودآموزی و خود رهبری در نسل آینده.
تربیت صحیح یعنی محو آن چه را که به غلط انجام می دهیم و احیای آن چه که به درستی باید انجام گیرد،تربیت صحیح یعنی وقوف به این واقعیت تلخ که در حال حاضر آن چه به نام آموزش صورت می گیرد، یک سلسله محفوظات بی حاصل است تا معلومات ماندگار.
ما باید به این نکته برسیم که با گفتن، تربیت صورت نمی گیرد ، با نصیحت رفتار تغییر نمی کند. با اطلاع رسانی و تزریق اندیشه ، معرفت حاصل نمی شود. با تشویق ، شوق ایجاد نمی گردد. با تنبیه ، تنبه صورت نمی گیرد. با یاد دادن ، یادگیری درونی نمی شود. با فهماندن، فهمیدن به وجود نمی آید و با دینی کردن، دینی شدن صورت نمی گیرد.
در تعلیم و تربیت صحیح، بچه های ما باید یاد بگیرند که بدانند، یاد بگیرند که زندگی کنند و یاد بگیرند که با هم زندگی کنند، آیا در حال حاضر دستگاه تعلیم و تربیت، بچه های ما را به سوی این اهداف بزرگ سوق می دهد؟ هر چند به این موضوع واقفیم که این امر نیاز به تغییرات اساسی در نگرش همه ی سطوح و همه ی عوامل مؤثر در تعلیم و تربیت دارد و نیازمند یک عزم ملی و دینی است ولی به سهم خود تلاش نموده ایم ارزنده ترین و جدید ترین پیام های تربیتی را در قالب یک کتاب جیبی تقدیم نماییم تا در هر زمان در اختیار شما باشد . خداوند منان را شاکریم که ما را در احصای این ایده ها از کتب مختلف و دست نوشته ها و سایت های معتبر تربیتی موفق نمود، برای تمین و تبرک، تعداد این پیام را به سیصد و سیزده به شمار یاوران حضرت صاحب الزمان ( عج) انتخاب کرده ایم به امید آن که ان شاء الله تربیت یافتگان ما از انصار و یاوران و مریدان آن حجت بر حق باشند.
امیدواریم این ایده ها و پیام ها مورد استفاده والدین، مربیان، معلمان، مدیران و مدرسان محترم انجمن اولیا و مربیان قرار گیرد. امید است خوانندگان محترم، مطالب را چند بار بخوانند و روی عبارت ها تعمق نمایند تا نگاه دیگری را نسبت به تربیت بیابند.
در پایان ضمن پوزش از همه ی علمای تعلیم و تربیت و اساتید بزرگوار و پیش کسوتان معزز و همه ی عزیزانی که دغدغه ی تربیت صحیح را دارند و این پیام ها را مطالعه و مورد نقد قرار می دهند، استدعا داریم از پیشنهادات ارزشمند و نظریه های اصلاحی و انتقادات خود ما را بی بهره نگذارند.
