اختلال پرخوابی وقتی اتفاق می افتد که فرد دچار خواب آلودگی بیش از حد (پرخوابی) با وجود دوره ی خواب اصلی که حداقل ۷ ساعت دوام دارد، همراه با حداقل یکی از نشانه های زیر:

1. دوره های مکرر خواب یا فرورفتن در خواب ظرف روز واحد.
2. دوره ی خواب اصلی طولانی یا بیشتر از ۹ ساعت در روز که نیرو بخش نیست.
3. مشکل بیدار بودن کامل بعد از بیدار شدن ناگهانی.

پرخوابی با ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه در عملکرد شناختی، اجتماعی، شغلی یا زمینه های مهم دیگر عملکرد همراه است.

“راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (۲۰۱۳)، ویراست پنجم، DSM-5^TM، انجمن روانپزشکی آمریکا، ترجمه یحیی سیدمحمدی، نشر روان(۱۳۹۳).“