این اختلال بیانگر تحکیم اختلال افسردگی اساسی مزمن و اختلال افسرده خویی است.

خلق افسرده در بخش عمده ی روز، بیشتر روزها، به صورتی که با گزارش ذهنی یا مشاهده ی دیگران، به مدت حداقل ۲ سال مشخص می شود. در حالی که فرد افسرده است، وجود دو (یا تعداد بیشتری) از موارد زیر در او مشاهده می شود.

1. کم اشتهایی یا پرخوری.
2. بی خوابی یا پر خوابی.
3. انرژی کم یا خستگی.
4. عزت نفس پایین.
5. تمرکز ضعیف یا مشکل تصمیم گیری.
6. احساسات ناامیدی.

“راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (۲۰۱۳)، ویراست پنجم، DSM-5^TM، انجمن روانپزشکی آمریکا، ترجمه یحیی سیدمحمدی، نشر روان(۱۳۹۳).“