اهمیت بازی پازل به خاطر تاثیری است که بر ابعاد مختلف هوش و توانایی های ذهنی کودک و همچنین سایر گروه های سنی دارد.

پازل ها از تصویرهای دو یا چهار قطعه ای برای کودکان نوپا دارد تا عکس های پیچیده تری که بیست و چهار یا سی و شش قطعه را در بر می گیرد. البته بازی پازل محدوده سنی ندارد و برای نوجوانان، جوانان و بزرگسالان پازل های هزار، دو هزار، پنج هزار و بیشتر نیز در بازار وجود دارد. همچنین پازلهای سه بعدی و پازل های پیچیده تر.

پازل، یک بازی هیجان انگیز برای کودکان است. آنها در دوره نوپایی از بازی با پازل ها و مکعب های پازلی  لذت می برند. ویژگی اصلی پازل ها این است که کودک در ذهنش توانایی تکمیل تصاویر را پیدا می کند.

در خرید پازل ها باید به سن و سطح درک و فهم کودک و تناسب پازل با آن توجه داشت.

پازل نباید آن قدر سخت باشد که کودک از حل آن ناتوان شود و احساس شکست و نومیدی کند.

به تعبیری، پازل باید کودک را به مبارز طلبی و تفکر و تأمل وا دارد تا کودک از توانایی های ذهنی و روانی خویش برای حل مسئله استفاده کند. ولی این مبارزه طلبی و زورآزمایی فکری و روانی نباید خیلی ادامه یابد، وگرنه کودک احساس شکست و حقارت می کند و اعتماد به نفس او کاهش می یابد.

باید مراقبت نمود تا شکست های کودک در بازی با انواع اسباب بازی ها از سه یا چهار بار بیشتر نشود، زیرا برای رشد شخصیت و سلامت روانی کودک زیان آور است.

همچنبن پازل نباید آن قدر ساده و آسان باشد که کودک علاقه اش را از دست بدهد و احساس خستگی کند، بلکه باید کودک را به مبارزه بطلبد و کودک پس از مقداری تلاش و کوشش فکری، بتواند بر آن پیروز شود تا برایش جذاب و شیرین باشد.

درجه سختی و آسانی پازل به اندازه پازل یا موضوع آن بستگی دارد که ریز یا درشت و تعداد آن کم و یا زیاد باشد.

معمولا پازل کودکان از ۳ تا ۳۶ قطعه طراحی می شود.

هر اندازه موضوع پازل پیچیده تر باشد، و تصاویر بکار رفته در آن ریزتر و متراکم تر باشد، پازل سخت تر است.

اهمیت بازی پازل در این است که برای تهیه پازل، متناسب با سن کودک از پازل های ساده تر شروع کنیم و گام به گام او را با پازل های سخت تر و پیچیده تر آشنا کنیم.

در این صورت از نتایج و بازخورد مثبتی در بازی بهره مند شده و انگیزه اش برای بازی بیشتر شود.

پازل های یک تکه
برای کودکان نوپا که هنوز هیچ ایده ای درباره ی پازل بازی ندارند، شما نخست می بایست با پازل هایی مخصوص این دوره، مفهوم چفت کردن را به او یاد دهید.

برای این منظور بهتر است از پازل های تک تکه ای یا جایگذاری استفاده کنید، که شکل ساده ای داشته و پازل را فیت یک زمینه می کند. چون حتی زمانی که کودک قادر به درک قسمت های مختلف نیست به وسیله ی آزمایش و خطا به راحتی می تواند جای واقعی آنها را پیدا کند.

البته بدیهی است که، نتیجه ی مطلوب زمانی بدست می آید که کودک از روی نظم و قاعده منطقی بتواند پازلی را تکمیل کند. نه آن که بصورت تصادفی و از طریق آزمون و خطا جایگذاری را انجام دهد. در این حالت کودک به سختی مسئله را حل می کند و وقت زیادی را صرف خواهد کرد. صرف وقت زیاد و عدم درک نظم منطقی موجود باعث دلزدگی و خستگی کودک می شود.

بازی با  پازل تک تکه ای می بایست تا جایی ادامه داشته باشد که کودک به مهارت بازی برسد و بتواند هنگامی که یک پازل تک تکه ای دیگر در اختیارش قرار می دهید طی یک یا سه بار تلاش آنرا در جای خود قرار دهد.

پازل های جور چین تک تکه ای هم بدین منظور مناسب اند. استفاده از جورچین اشکال نیز به کودک نوپایتان کمک می کند تا اشکال را درک کرده و به علاوه آنها را با یکدیگر هماهنگ سازد. اگر فکر می کنید که این بازی برای کودکتان کمی سخت است می توانید آن را ساده سازی کنید. نخست هر تکه پازل جورچین را جلوی محل قرارگیری اش قرار دهید، سپس از او بخواهید تا آنرا سر جای خوش بگذارد. این شیوه باعث تقویت استعدادهای شناختی همراه با تمرین حل مسئله می شود.

پازل های دو تکه ای:
وقتی که احساس کردید کودکتان در انجام پازل های تک تکه ای مهارت زیادی پیدا کرد و یاد گرفت که پازل های جورچین چگونه کار می کنند. در مرحله بعدی مفهوم تکمیلی یک تصویر را به او آموزش دهید. به کودکتان یاد داده که چگونه تصاویر با چسباندن تکه ها به هم تشکیل می شوند. بهتر است جلوی او چند بار بازی کنید. و وقتی او پس از مدتی بازی با پازل های دو تکه به درک تکمیل شکل با قرار دادن پازل ها در کنار هم رسید، به او پازل های ۴ تکه ای را معرفی کنید.

پازل های ۴ تکه ای:
پازل های مربوط به نوپاها اغلب در سِت های ۴ تایی، ۶ تایی، ۹ و ۱۲ تایی طراحی شده اند.

کسب مهارت در حل پازل های ۴ تکه ای به این معنا نیست که او می تواند پازل های ۶ و ۱۲ تکه ایی را نیز حل کند. کودکان پازل های با تکه های بیشتر را به مرور زمان یاد می گیرند. بنابراین، حتی اگر روی یک بسته پازل ۶ و ۱۲ تکه ای نوشته بود که مخصوص کودک نوپا، شما تا وقتی که کودکتان به مهارت حل پازل های ۴ تکه ای نرسیده نباید، این پازل ها را در اختیار او بگذارید.

برای استفاده از پازل های با قطعات بیشتر کودک می بایست به لحاظ :

عاطفه مثبت و انگیزش،

مهارت های ادراک دیداری

و توجه و تمرکز رشد کرده باشد.

این سه عامل در تسلط یافتن و تشویق کودک برای حل پازل های ۴ تکه ای بسیار مهم اند.

برای شروع بازی ابتدا پازل های تکمیل شده را جلوی کودکتان قرار دهید و برای تشویق کودک به ادامه بازی می توانید یک قصه درباره ی آن پازل هم بسازید. پس از آن که کودک خوب تصویر تکمیل شده را مشاهده کرد جلوی چشمان او یک تکه را برداشته از پازل اصلی کمی دورتر بگذارید. بعد از کودک بخواهید که آن تکه پازل جدا شده را سر جای خودش بگذارد و شکل را تکمیل کند. سپس این کار را با تکه دیگر انجام دهید.

در مرحله بعد دو تکه پازل را از تصویر اصلی جدا کنید. وقتی کودکتان توانست دو تکه پازل جدا شده را به درستی در سر جای خودش قرار دهد. پازل را به صورت تکه های جدا اما در کنار هم قرار دهید. پازل ها را آنقدر دور از هم نگذارید که او یک شکل منسجم را نتواند در ذهنش تصور کند. بلکه پازل ها را به شکل جداگانه و نزدیک هم قرار داده و از او بخواهید تا شکل را تکمیل کند.

وقتی کودکتان در این بخش نیز به مهارت رسید، می توانید تکه های پازل به هم ریخته تر و از او بخواهید تا آن را حل کند. شاید در ابتدا حل این مرحله از پازل ۴ تکه ای کمی سخت باشد اما بالاخره با تکرار این تمرین کودک نوپا خواهد توانست به حل مسئله دست یابد.

پازل های با قطعات بیشتر
همانطور که در مورد پازل چهار تکه ای گفته شد، برای آموزش حل پازل های با قطعات بیشتر نیز یکی از شیوه های آموزش تکمیل پازل در سنین پایین، روش زنجیره  معکوس است. بدین ترتیب که ابتدا تصویر کامل را به کودک نشان می دهیم و سپس یکی از قطعه هایی که تصویر را کامل می کند را از آن جدا می سازیم و از کودک می خواهیم تا آن قطعه را در جای خود قرار دهد . در مرحله ی بعد، دو قطعه را جدا می کنیم و از وی می خواهیم تا آن قطعه ها را در جای خود قرار دهد. به همین ترتیب پیش می رویم تا کودک مستقلاً بتواند همه ی قطعات را به هم وصل کند و تصویر کامل را به وجود آورد.

البته، اگر کودک قادر به تکمیل تصویر از اول باشد، می توان از همان ابتدا از وی خواست تا تمام قطعات را در جای خود قرار دهد و تصویر را تکمیل کند.

اهمیت بازی پازل در این است که تصاویر پازل ها درباره ی موضوع هایی باشد که در محدوده ی تجربیات کودک قرار دارد و کودک پیشتر با آن آشنا شده است. تصاویر قهرمانان کارتونی همیشه مورد علاقه ی کودکان هستند و آنان با آنها آشنایی قبلی دارند. این نمونه ها به فرهنگ جامعه و طبقه اجتماعی کودکان نیز ارتباط دارد.

 اهداف، فواید و اهمیت بازی پازل برای کودکان

• تشخیص تفاوت در فرم، رنگ، اندازه و شکل به عنوان ابزار پایه هوش در دوره نوپایی
• تقویت هوش کلامی و افزایش دامنه واژگان جدید هنگام آشنایی با تصاویر جدید.
• تقویت حافظه دیداری.
• فهم رابطه بین جزء و کل و اینکه اجزاء شکل اصلی را می سازند.
• تقویت هوش فضایی، هندسی و تجسمی، با تجسم طرح اصلی و دنبال کردن خطوط و رنگها.
• افزایش قدرت هماهنگی بین چشم و دست که در سنین پایین بسیار اهمیت دارد.
• تقویت مهارتهای حرکتی دست به خصوص در پازل های مکعبی
• پرورش ذوق هنری کودک با درک تصاویر و رنگها
• افزایش قدرت توجه و تمرکز به عنوان یکی از مهارت های پایه برای آموزش و پرورش کودک
• افزایش اعتماد به نفس و احساس رضایت خاطر پس از حل پازل.
• درک مفهوم نظم و ترتیب و ضرورت توجه به آن.
• تقویت مهارت حل مسئله.
• آموزش صبر و پایداری در حل مسئله.
• تقویت هوش منطقی و استدلالی که پایه آموزش ریاضی نیز محسوب می شود.
• درک مفاهیم سطح، حجم و ارتفاع در بازی با پازل های مکعبی.

توجه داشته باشید که پازل بازی های دیجیتالی که امروزه در تبلت، موبایل و کامپیوتر وجود دارد همه مزایای فوق را در بر ندارند و البته آنها نیز مفید هستند و در مقایسه با سایر بازی های خشن و نامناسب کامپیوتری برتری دارند.

منتها در استفاده از تبلت و کامپیوتر باید به محدودیت زمانی استفاده از آنها در طول روز برای گروه های مختلف سنی توجه داشت.

زیرا مضراتی برای قوای جسمی و ذهنی کودک دارند که می توانید اطلاعات بیشتر در این مورد را در مقالات مربوطه ببینید.

اهداف و  اهمیت بازی پازل برای بزرگسالان
بازی پازل یکی از روش های موثر برای ورزش مغز محسوب می شود.

ورزش مغز به صورت آرام در طول سن افراد صورت میگیرد.

در مواقع انجام کارهای سخت و دشوار و دسترسی به مسئولیت های سخت میتوانید با این بازی به مغز خود ورزش های بدهید.

بالتیمور و جورج استاد دانشگاه هایکینز بر اساس تحقیقات خود به این امر شگفت انگیز دست یافته اند که اهمیت بازی پازل در این است که اثرات بادوام بر قدرت استدلال و سرعت عمل در دریافت مطالب آموزشی دارند.

بازی پازل به تحرکات چشم افراد بسیار کمک می کند.

در طول سالیان گذشته پازل های متعددی در شکل های آسان و پیچیده طراحی شده است که افراد میتوانند با انجام آن، نتایج  موثری در بهبود کارکرد مغز به دست آورند.

یکی از دلایل اهمیت بازی پازل تاثیر آن بر تقویت حافظه و مبارزه با بیماری آلزایمر است.

افرادی که به دلایل موروثی نگران ابتلا به آلزایمر هستند می توانند با این بازی و سایر بازی های تقویت حافظه مثل فلش کارت و همچنین تمرین به خاطر سپردن شعر از بروز این بیماری جلوگیری کنید.

در اهمیت بازی پازل کافی است بدانید که بازی های پازل و سایر بازی های تقویت هوش میتوانند کارکرد مغز شما را در مسائل روزمره زندگیتان به نحو موثری بهبود بخشند.

منبع:
Teach, make a difference. (2013). The Benefits of Puzzles in Early Childhood Development. 

OT MAM learning activities. (2012). Teach Your Toddler To Do Puzzles.

همراهان عزیز سلام

به زودی کلیه ی کارگاه ها و همایش هایی که توسط این مرکز برگزار خواهد شد، در اینجا اعلام خواهد گردید.

۱- از تشویق های بیش از حد خودداری کنید:
شاید بیشتر والدین این تصور را دارند که تشویق کردن کودک موجب تقویت عزت نفس در کودک می شود تشویق ها باید درست و به جا صورت بگیرند زمانی که کودک کار درستی انجام داده می توانید او را تشویق کنید اما این تشویق ها نباید به حدی باشد که کودک دست از تلاش بردارد در صورتی که عزت نفس در کودکان در زمان بروز مشکلات و نحوه برخورد کودک با آن مشکل خود را نشان خواهد داد.

۲- تجربه کردن خطر و اشتباه:
بسیاری از والدین کودکان خود را از خطر و اشتباه دور نگه می دارند و به نوعی کودک را قرنطینه می کنند این کار کاملاٌ اشتباه است و تا زمانی که کودک با محیط بیرون و خطرات آن ارتباط برقرار نکند در واقع عزت نفس معنایی ندارد و زمانی معنا پیدا می کند که کودک در مواجه با مشکل درست تصمیم گیری کند.

۳- احترام به انتخاب کودک:
یکی از راه های تقویت عزت نفس در کودکان ایجاد زمینه مناسب برای تصمیم گیری می باشد زمانی در خرید کودک خود لباس ها را انتخاب می کند احساس احترام و ارزشمندی دارد و این تصور در او ایجاد می شود که من هم می توانم.

۴- در کارهای منزل از او کمک بگیرید:
کمک گرفتن از کودک در انجام دادن کارهای خانه حس مسؤلیت پذیری و مفید بودن را در او ایجاد می کند با این کار کودک شایستگی های خود را در می یابد و خود را برای پذیرش مسؤلیت های بزرگ تر آماده می کند.

۵- علایق کودک را کشف کنید:
عزت نفس در کودکان ریشه در توانایی آنان دارد کودکی که می داند چه توانایی هایی دارد و خانواده و اطرافیان به این توانایی اهمیت می دهند و او را تشویق می کنند عزت نفس بالایی پیدا می کند بنابراین کودکان را برای رسیدن به علایق و استعدادها همراهی کنید.

1. این خود شما هستید که بچه‌ها را به باج گرفتن عادت می‌دهید.

اگر دوست دارید کودک خود را با پاداش دادن به انجام کارهای بهتر تشویق و ترغیب کنید، نباید به هیچ‌وجه این کار را قبل از انجام اقدام پسندیده‌ای انجام بدهید چون در این صورت به او پاداش نمی‌دهید بلکه باج می‌دهید تا کاری را که باید انجام دهد.

به علاوه، نباید برای ساکت کردن جیغ و داد و بدرفتاری فرزندتان به او باج بدهید. میتوانید پیشگیری کنید، قبل از بدرفتاری فرزندتان او را تشویق کنید!

2. از گرفتن تصمیم‌های ناگهانی و بدون برنامه‌ریزی برای درنظرگرفتن پاداش یا تشویق بپرهیزید.

شاید در آن لحظه خاص با یک تصمیم ناگهانی کارتان راه بیفتد، اما در درازمدت کودک خود را به باج گرفتن عادت می‌دهید.

مادری که سر سفره تصمیم می‌گیرد برای اینکه کودکش غذا بخورد برایش فلان اسباب‌بازی را بخرد به او یاد می‌دهد حتی برای خوردن، خوابیدن یا هر کاری که طبق روال قانونی هر خانه موظف است انجام دهد، لازم است پاداشی مطالبه کند.

3. تا می‌توانید از در نظر گرفتن پاداش‌های نقدی بپرهیزید.

پاداشهای غیر نقدی را جایگزین کنید!

پاداش شما برای این‌که کودک‌تان پس از برگشتن از مهدکودک وسایل‌اش را سر جای خود گذاشته یا لباس‌هایش را جمع کرده می‌تواند این باشد که نیم ساعت بیشتر از حد معمول هر روز تلویزیون تماشا کند، بعدازظهر که از خواب بیدار شد با شما به پارک برود و...

این نوع پاداشها، تاثیرات بهتری دارند...

4. رفتار مثبت کودک را برای مدرسه رفتن مورد توجه قرار دهید و جایزه بدهید.

به او نشان دهید که در نظر شما مدرسه رفتن کار بسیار مهم و باارزشی است و برای این کار اهمیت قائل هستند.

نباید با سختگیری سعی کنید مشکل او را یک شبه حل کنید.

هر کاری که مربوط به مدرسه رفتن است، از آماده شدن، به موقع به سرویس رسیدن و... را بدون تشویق و جایزه نگذارید.

در سیستم‌های آموزشی، افراد زیادی مشغول به کارند و فعالیت‌های آن‌ها بطور مستقیم یا غیر مستقیم در تربیت دانش آموزان و یا دانشجویان مؤثر است، اما در این میان، نقش معلمان و اساتید دانشگاه‌ها از دیگر افراد بسیار برجسته‌تر بوده چنان که بیشتر اوقات را دانش آموزان در مدرسه و دانشجویان در دانشگاه زیر نظر آن‌ها سپری می‌کنند و عوامل دیگر هم فراهم آورنده زمینه برای فعالیت معلّم‌ها و اساتید می‌باشد از این رو بسیاری از دانش آموختگان نظام آموزشی سنتی و جدید شکل گیری شخصیت خود را مرهون معلمان خود می‌دانند.

رابطه دانش آموز با معلّم یک رابطه باطنی و معنوی است دانش آموز و یا دانشجو معلّم را شخصیتی محترم و ممتاز می‌داند که او را در بزرگ شدن و به استقلال و آزادی رسیدن، و به عضویت رسمی جامعه در آمدن کمک و مساعدت می‌نماید.

معلّم با روح و جان دانش آموز و یا دانشجو سروکار دارد و به همین جهت بعنوان یک الگوی محبوب و مطاع پذیرفته می‌شود.

حضرت خطاب به همه‌ی جامعه بشری می‌فرمایند که ارزش‌ها تنها به شعار و شعار دادن نیستند، شعار‌هایی هستند که باید عمل شوند و شعار‌هایی که من می‌دهم ممکن بوده و اول از همه خودم به ان‌ها عامل هستم.

دانش آموز در این اجتماع جدید فرصت می‌یابد تا افکار و اندوخته‌های دینی و رفتار و عادت‌های گذشته اش را مورد بازنگری قرار دهد و شخصیّت خویش را بسازد و تکمیل و تثبیت نماید.

با نفوذترین و محبوب‌ترین فردی که می‌تواند در این مرحله حساس او را یاری کند معلّم است به همین جهت دانش آموزان و یا دانشجویان معلّم و استاد خود را بعنوان یک الگو و اسوه می‌پذیرند و از رفتار و گفتار و اخلاق خوب یا بد او سرمشق می‌گیرند؛ و خود را با وی همسان و همانند می‌سازند.

به منظور بزرگداشت روز معلم در این فرصت بر آن شده ایم که یکی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین موارد تربیتی را از لسان امیر المؤمنین علی علیه السلام با هم مروری داشته باشیم.

با عملت حرف بزن، تأثیرش بیشتر است
حضرت علی علیه السلام در بیانی می‌فرمایند: «ایها الناس انی والله ما احثکم علی طاعة الا و اسبقکم الی‌ها و لا انهاکم عن معصیة الا واتناهی قبلکم عنها.» ای مردم، به خدا سوگند من شما را به هیچ طاعتی وادار نمی‌کنم مگر این که پیش از شما خودم به آن عمل می‌کنم و شما را از معصیتی نهی نمی‌کنم، مگر اینکه خودم پیش از شما (از آن) کناره گیری می‌کنم.

حضرت اصل بسیار مهمی را بیان می‌کنند و می‌فرمایند: من شما را به عمل صالح و خیری تشویق و تحریک نمی‌کنم مگر اینکه خودم قبل از شما، جلوتر و پیش از شما آن را انجام داده باشم و محال است از عملی شما را نهی کنم مگر اینکه قبل از آن خودم از آن عمل کناره گرفته باشم.

در حقیقت حضرت خطاب به همه‌ی جامعه بشری می‌فرمایند که ارزش‌ها تنها به شعار و شعار دادن نیستند، شعار‌هایی هستند که باید عمل شوند و شعار‌هایی که من می‌دهم ممکن بوده و اول از همه خودم به آن‌ها عامل هستم؛ و این بهترین راهکار برای پاسخ دادن به سؤال فطری نسل امروز و فردا است که می‌گویند: اگر این کاری که به ما می‌گویید خوب است چرا خودتان انجام نمی‌دهید و اگر بد است چرا خودتان انجامش می‌دهید.

کُونُو دُعاةً للنّاسِ بِغَیر اَلسِنَتِکُم لِیَرُوا منکُم الوَرَع و الاِجتهادَ و الصَّلاة و الخیر فَانَّ ذلکَ داعیةٌ؛ مردم را با غیر زبانتان بخوانید تا از شما پارسایی و کوشش و نماز و خوبی را ببینند، زیرا این امور آنان را به سوی حق فرا می‌خواند.

زمینه ایجاد ایمان عاریتی
نکته‌ی دیگری که از فرمایش امیر المؤمنین علی علیه السلام می‌توان برای امروز خود کسب معرفت کنیم آن است که اگر تنها به زبان و لقلقه‌ی زبانی دیندار بوده و در مقام لفظی و زبانی امر و نهی داشته و در عمل خبری از ایمان نباشد، مطمئن باشیم که داستان ایمان عاریتی پیش می‌آید.

آن وقت است که وقتی میدان عمل فرا می‌رسد، آنجایی که صحنه بروز ایمان هاست، معلوم می‌شود که ایمان بسیاری از فقط لَعْقٌ عَلى اَلْسِنَتِهِمْ بوده است؛ در زمان امام حسین (علیه السلام) گروهی می‌گفتند که ایمان داریم، اما فقط یک کلام، سخن و ادعا بود.

در یک جمع بندی نهایی می‌توان روایتی از امام صادق علیه السّلام را یاد آور شویم که می‌فرمایند:کُونُو دُعاةً للنّاسِ بِغَیر اَلسِنَتِکُم لِیَرُوا منکُم الوَرَع و الاِجتهادَ و الصَّلاة و الخیر فَانَّ ذلکَ داعیةٌ؛ مردم را با غیر زبانتان بخوانید تا از شما پارسایی و کوشش و نماز و خوبی را ببینند، زیرا این امور آنان را به سوی حق فرا می‌خواند.

کارگاه مادر و کودک فرشته ها (گروه سنی ۳ تا ۸ ماه):

این کارگاه شامل انواع فعالیت های مناسب برای تقویت ادراکات حسی کودک از جمله ادراک بینایی، شنوایی و لامسه و همچنین مهارت های حرکتی و تعادلی نوزاد می باشد. در هر جلسه ماساژ نوزاد، بازیهای حرکتی و بازیهای ریتمیک و همراه با موسیقی انجام می شود.

کارگاه مادر و کودک غنچه ها (گروه سنی ۸ تا ۱۴ ماه):

این کارگاه شامل انواع فعالیت ها و بازیهای حسی-حرکتی مناسب با این گروه سنی است. این بازی ها ادراک بینایی، شنوایی و لامسه را در کودک تقویت می کند و مهارتهای حرکتی، تمرکز، تعادل و هماهنگی چشم و دست کودک را بهبود می دهد.

کارگاه مادر و کودک رنگین کمان (گروه سنی ۱۴ تا ۲۴ ماه):

این کارگاه شامل انواع فعالیت ها و بازیهای حسی-حرکتی متناسب با سن کودکان است. این بازی ها ادراک بینایی، شنوایی و لامسه را در کودک تقویت می کند و مهارتهای حرکتی، تمرکز، تعادل و هماهنگی چشم و دست کودک را بهبود می دهد.

کارگاه مادر و کودک هوش های هشتگانه (گروه سنی ۲٫۵ تا ۳٫۵ سال):

این کارگاه براساس شیوه مدارس گاردنر و با هدف تقویت انواع استعدادهای کودکان طراحی شده است. هوش های هشت گانه شامل: هوش ریاضی، هوش دیداری، فضایی، هوش موسیقی، هوش کلامی، هوش حرکتی، هوش طبیعی، هوش درون فردی و هوش برون فردی می باشد.

کارگاه مادر و کودک بازی و هیجان (گروه سنی ۲ تا ۳ سال و ۳ تا ۵ سال):

این کارگاه شامل انواع فعالیت های پرهیجان جهت تخلیه هیجانات منفی کودک از جمله ترس و اضطراب می باشد. همچنین شرکت در این کارگاه باعث افزایش جرأت ورزی و تقویت اعتماد به نفس در کودک می شود.

کارگاه مادر و کودک بازی و موسیقی (گروه سنی ۱۸ تا ۲۶  و ۲۶ تا ۳۸ ماه):

در این کارگاه کودکان همزمان از بازی، نقاشی و موسیقی بهره برده و غرق در دنیای شعر، هنر و حرکت می شوند. با اضافه شدن موسیقی به این مجموعه، ارتباطی قوی بین دنیای کودک و حواس چندگانه کودک برقرار می شود. این کارگاه ضمن بازی و هیجان لازم برای یک کارگاه کودک، از فعالیتهایی نظیر قصه گویی و بازی های خلاق هم بهره مند است.

 کودک در بازی یاد می‌گیرد که چگونه یاد بگیرد، چگونه با دنیا کنار آمده و از عهده وظایف زندگی برآید. او به روش خود از مهارت ها و تکنیک های گوناگون استفاده می‌نماید تا به مشکلات فایق آید. همچنین بازی وسیله‌ای برای آشکار کردن فرآیند رشد شخصیت است . کودک فعالانه در صدد تشکیل فردیت خود که کم و بیش یگانه است می باشد. او به آهستگی و اغلب با بی میلی، گاهی نیز با اشتیاق، تلاش می‌کند بر سردرگمی ها،‌ پریشانی‌ها و تضادها غلبه یافته و مهارت‌های زندگی در جهان پیشرفته را کسب نماید. او در بازی خود، یک سری از نقش های متغیر ـ مخصوصا نقش مذکر یا مؤنث ـ را برای دسترسی و نزدیکی به دنیای بزرگسالان به عهده می‌گیرد و آن را تمرین می‌کند و به تبع آن با هویت جنسی خود آشنا می شود. کودک در حین بازی تجارب گذشته ی خود را تمرین می‌کند و آنها را با الگوها و ادراکات جدید خود تلفیق می‌کند. وی در هر تغییری با روابطش با جهان، به طور مستمر خود را از نو کشف می‌کند. او در حین بازی سعی می‌کند مشکلات و تضادهایش را حل کند تا پریشانی‌ها و سردرگمی‌هایش را بیرون بریزد و در این مسیر وسایل بازی و اغلب وسایل بزرگ ترها را دستکاری می‌کند. بدین ترتیب او به سوی آینده پیش می‌رود